Recorded by Maria Kampyli
Londinium
Τ’ αυτί σου απίθωσε πάνω στο χώμα κι αφουγκράσου,
τις κραυγές της σάπιας σάρκας,
τις κλαγγές του σιδερά και του τεχνίτη της ρόδας,
των κλωσμάτων και των εμβόλων το στρίψιμο και το τέντωμα.
Τα μάτια σου θα κεντρίσει η μυρωδιά από καμμένα ξύλα, υγρά
απ’ τη δαγκωματιά της αμμωνίας από βρωμοκάτουρα.
Eκεί στ’ απώτερα τα βάθη ρέει
το σημάδι εκδίκησης της Μπούντικα,
μες στο λεπτό πορφυρό κομμάτι καμμένου σιδήρου που
το στρώμα στάχτης και πηλού διαρρηγνύει,
πάνω σε πέτρες, πλάκες, όπλα παλιά, ξύλα και κόκκαλα.
Από Βορρά κι από Νότο πια συμπιεσμένος
μες στη λασπερή λωρίδα του καναλιού του την αλαφρόπλαστη´
ο ποταμός που ‘θρεψε τον Νεάντερνταλ,
τον Homo sapiens´ μοναχικοί νομάδες, μισό
εκατομύριο χρόνια πλάνητες.
Η πρώτη καλύβα πριν 15000 χρόνια
σήμερα πόλη μυριάδων γλωσσών,
υιοθετεί όσους προσέρχονται
– αγρότη, κυνηγό, κατατρεγμένο.
Translated by Maria Kampyli
© Αnthony Fisher, March 2016
